San carlos - El Castillo - San carlos

Donderdagochtend vertrekken wij met de taxi vanuit Granada naar het vliegveld. Maar eerst boeken we nog even een nachtje om. Hotel beviel in Granada erg goed. Scheelt weer 40/50 dollar! Enfin, op naar het vliegveld! Ritje van een uur. Taxi die een beetje Engels spreekt, alyijd fijn. Al kunnen we ons best wel verstaanbaar maken als het gaat om de weg die we op moeten.
Het vliegen vond ik altijd best spannend. De eerste keren vliegen met Toby kneep ik zijn handjes goed fijn. End an vandaag. Een vliegtuig waar maarliefst 12 plekken waren. Wat moest ik me daar nou toch bij voorstellen. We zouden vliegen om 12 en om 10 zijn wij al bij het vliegveld: Vuelos Nacionales, binnenlandse vluchten. Bagage wordt gewogen. Toby en ik worden gewogen. Zelf door een scan uit het jaar blok. Als die nog werkte, dan een ik m'n sok op.... Maargoed. We kunnen in een ruimte gaan zitten, 2 keer zo groot als onze huiskamer. We zien wat kleine vliegtuigjes af en aan komen maar de spanning stijgt als we op 't matje geroepen worden en die knakker tegen ons (en 5 andere) zegt: we have an issue. We leave at 13.00... Uur later dus. An issue, an issue? Vervolgens zien we 5 mannen in de motorkap van een vliegtuig duiken en allemaal druk overleggen. Toby ik wil niet meer instappen??? Gelukkig bleek 't een andere vlucht. Om 12.45 eindelijk ons vliegtuig. Inpakken en wegwezen!

Toby en ik zitten op een plekje helemaal vooraan en ik zit met mijn voeten tussen de twee piloten in. Hoe gaaf is dat! In plaats van dat ik het super spannend vind in een gewoon vliegtuig. Stuiter ik de tent door van de adrenaline. Opstijgen ennnnn...... Loes slaapt... In 't vliegtuig beide door onze snot verkouden kop veel pijn aan de oren. Maar 45 minuten later landen we op een zandweggetje. Taxi en naar het hotel!

In San Carlos zien we al snel dat er veel muggen in onze kamer zitten. Maar geen haakje voor de klamboe. Gelukkig heeft Toby tie-ribs en een mes bij. Mes in 't plafond tussen de gipsplaten in 't hout. Tie-rib door de klamboe en aan het mes. Zo, die hangt!
Alsnog een slechte nacht gemaakt, veel hoesten, klein bed en maar een klein lakentje. Smiddags nog wel Gezocht waar we de dag erop moesten zijn voor de boot naar El castillo. Want daar ligt geen weg naartoe.

Vrijdagochtend de boot naar El castillo. Iedereen een zwemvest aan, die na vertrek meteen veel uitgaan. Puur voor het soldaatje die bij het vertrekpunt stond dus. Prachtige bootreis. Aan 2 kanten prachtige natuur. Overal kleine huisjes en plekken waar ze mensen nog ophalen of een pakketje afleveren. 2,5 uur later zijn we er en worden meteen door 2 mensen naar ons hotel gebracht.

Mooi hotelletje, maar geen tijd te verliezen. Over een uurtje gaan we al naar de jungle. Opfrissen uitpakken door de tijdnood niks meer kunnen eten, dan maar vanavond wat meer. De jungle in, was echt prachtig! Maar ook wederom, erg zwaar. Het omhoog lopen en door de modder banjeren was pittig. Constant droop het zweet van ons hoofd af. Gelukkig had Jan Dn Eekhoorn (zo noemen we hem) al snel door dat ik qua lucht moeilijk zat en konden we af en toe ergens pauzeren. Daarvoor zijn op een paar plekken bankjes gemaakt in het woud.

Veel dieren hebben we gezien in het woud: apen, een luiaard, 2 verschillende kikkertjes, bullet-ant (die zorgt dat je 24 uur superziek bent als die je bijt), veel verschillende vlinders, nog meer grote mieren. Na het woud varen we naar een typisch Frans keienstrandje aan een rivier. Jan hakt wat kokosnoten open. Ook voor het 16 jarige meisje wat voor ons tolkt. En dat doet ze voortreffelijk! We moeten een flinke slok uit de kokosnoot nemen, want die zitten echt helemaal voor met nat. Denk wel dat het een ander soort is dan wij kennen. Maar zeker ben ik er niet van. Flinke tuig eruit. Flinke scheut rum er terug in. Dat had Jan goed geregeld! Stukje watermeloen erbij, wachten tot het donker wordt, en opzoek naar de kaaimannen!

Al snel vist hij aan de zijkant ergens een beest van een tak. Het blijkt (na ff Google-en) een helmbasilisk te zijn. Prachtig beest. Hoort qua uiterlijk eigenlijk thuis tussen de dino's. Daarna varen we door en komt het er ineens met bakken uit. Zeiknat! En we verwachten eigenlijk dat we pech hebben en linea recta naar 't hotel zullen varen. Maar niets is minder waar. Jan is een doorzetter! En maar goed ook. Hij l schijnt met zijn zaklamp de waterkant af, geeft een sein aan de stuurman en we varen zo het riet in met de boot, hij grijpt met z'n hand in het water. En jawel. Meneer heeft een baby-kaaiman gevangen! We mogen hem vasthouden. Jan vertelt dat een beet van zo'n baby-kaaiman giftig is. Iets met lamleggen van de kleine vissen die hij moet vangen. Helaas zien we geen grote Kaaiman. Maar we zijn blij als we bij het hotel zijn. Om half 9 zijn we opgefrist en eten we nog iets in het hotel. Daarna lekker naar bed, moe van alle indrukken! (dat het eten niet zo lekker viel, en na 20 minuten alweer in de pot lag, vertel ik er maar niet bij ;-))
Overigens echt nog even complimenten voor onze tolk! 16 jaar en super Engels! Erg leuke meid, deed ze super!

Zaterdag met boot terug naar San Carlos. Ff lunchen om 14.00 krijgen we geen biertje bij het eten! Religieus feest zonder drank. BOEH!
Na het zoeken van het pinautomaat blijkt hij weggehaald te zijn. Dan maar zondag op ometepe pinnen! We zakken lekker door met twee andere Nederlanders, Tilburgers zelfs, die nog geen 500 meter van ons vandaan wonen. Bizar! Ook sluiten er twee Belgen nog aan, erg gezellig! (ja bij het hotel konden we wel bier krijgen!)

Morgen vliegen we naar ometepe. Vlucht van 20 minuten. Stelt geen aap voor. Daar blijven we drie nachten. Kunnen we eindelijk onze vieze natte jungle kleding wassen!

Welterusten, kussen, Toby en Loes (of voor nica's: luz, wat het lucht betekent.)