Heenreis
Door: Loes
19 Juli 2017 | Nicaragua, Matagalpa
Goedemorgen!
Daar zijn we dan eindelijk! Na een flinke reis van 26/27 uur en een nachtje slapen worden we wakker met een aantal enorme klappen. Oja, de nationale feestdag, we beginnen met carbid schieten ofzo. Het klinkt hard.
We vertrokken dinsdagochtend om 03.00 naar Schiphol met de nodige spanningen. We konden onszelf niet inchecken, vreemd. We moesten haasten in Londen, want we hadden 1,5 uur nodig om over te stappen terwijl we maar 1 uur en drie kwartier hadden. Krap aan dus.
Op Schiphol verliep alles heel soepel, we waren dan ook vroeg vertrokken.
Jammer van het kotsende jongetje dat bij ons in de rij stond, dat van de spanning (zelfde overstap in londen) ziek werd. Dat uiteindelijk voor ons in het vliegtuig zat en het manneke van 12 werd door mijn geklets natuurlijk wel wat rustiger. Ren maar achter ons aan, dan komt alles goed! Zodoende waren we binnen driekwartier bij de gate en moesten we nog gaan zitten wachten ook.
Spannend om echt lang te gaan vliegen, stilzitten is immers niet mijn beste vak zoals jullie weten. Maar met hazenslaapjes, een wijntje, prima vliegtuig eten, een chocolade ijsje, puzzels, films en spelletjes is het prima gegaan. Op Miami weer door douane en paspoortcheck heen. Gelukkig waren onze koffers doorgelabeld en hebben we daar niet over na hoeven nadenken.
Zodoende konden we 3 uur voor we zouden vertrekken, in de Irish pub een magners, ipa-tje en een tosti naar binnen werken. En toen kwam de moeheid, ogen kon ik nog moeilijk openhouden zeker met zo'n lekker biertje in m'n buik. Ondertussen waren we toch al 19 uur wakker.
In het vliegtuig vanuit Miami naar Managua bekroop ons ineens t gevoel dat het totaal niet goed kwam met onze koffers. Na het dalen zagen we ze ook niet uit het ruim komen. Dat werd dus nog de spannend.
Ook werd het spannend of we de kaas, frikadellen en biertjes voor Stijn het land in konden krijgen. Weer douane, weer koffer check en een kwartier later stonden we bij de kofferbak, de eerste bagage die we zagen was, jawel, van ons!
Martha en Nestor kwamen ons ophalen om nog 2,5 uur naar Matagalpa te rijden. Op de weg kwamen we stilstaande voertuigen tegen, voertuigen die een aantal onderdelen miste, een auto die een flink tweepersoonsbed met dekens en kussens en al aan het verhuizen was, katten, honden en vooral de binnenkant van m'n oogleden.
27 uur later waren we er eindelijk.
La Beuna Onda te Matagalpa.
2 biertjes met ome Frans en tante Mayke en lekker naar bed!
Vandaag gaan we het huisje van Martha bezoeken. Een baby knuffelen en de omgeving wat verkennen. We blijven tot zaterdagochtend hier en er staan nog een aantal dingen op de planning, zoals een school bezoeken en de cacao plantage bezoeken.
Daar zijn we dan eindelijk! Na een flinke reis van 26/27 uur en een nachtje slapen worden we wakker met een aantal enorme klappen. Oja, de nationale feestdag, we beginnen met carbid schieten ofzo. Het klinkt hard.
We vertrokken dinsdagochtend om 03.00 naar Schiphol met de nodige spanningen. We konden onszelf niet inchecken, vreemd. We moesten haasten in Londen, want we hadden 1,5 uur nodig om over te stappen terwijl we maar 1 uur en drie kwartier hadden. Krap aan dus.
Op Schiphol verliep alles heel soepel, we waren dan ook vroeg vertrokken.
Jammer van het kotsende jongetje dat bij ons in de rij stond, dat van de spanning (zelfde overstap in londen) ziek werd. Dat uiteindelijk voor ons in het vliegtuig zat en het manneke van 12 werd door mijn geklets natuurlijk wel wat rustiger. Ren maar achter ons aan, dan komt alles goed! Zodoende waren we binnen driekwartier bij de gate en moesten we nog gaan zitten wachten ook.
Spannend om echt lang te gaan vliegen, stilzitten is immers niet mijn beste vak zoals jullie weten. Maar met hazenslaapjes, een wijntje, prima vliegtuig eten, een chocolade ijsje, puzzels, films en spelletjes is het prima gegaan. Op Miami weer door douane en paspoortcheck heen. Gelukkig waren onze koffers doorgelabeld en hebben we daar niet over na hoeven nadenken.
Zodoende konden we 3 uur voor we zouden vertrekken, in de Irish pub een magners, ipa-tje en een tosti naar binnen werken. En toen kwam de moeheid, ogen kon ik nog moeilijk openhouden zeker met zo'n lekker biertje in m'n buik. Ondertussen waren we toch al 19 uur wakker.
In het vliegtuig vanuit Miami naar Managua bekroop ons ineens t gevoel dat het totaal niet goed kwam met onze koffers. Na het dalen zagen we ze ook niet uit het ruim komen. Dat werd dus nog de spannend.
Ook werd het spannend of we de kaas, frikadellen en biertjes voor Stijn het land in konden krijgen. Weer douane, weer koffer check en een kwartier later stonden we bij de kofferbak, de eerste bagage die we zagen was, jawel, van ons!
Martha en Nestor kwamen ons ophalen om nog 2,5 uur naar Matagalpa te rijden. Op de weg kwamen we stilstaande voertuigen tegen, voertuigen die een aantal onderdelen miste, een auto die een flink tweepersoonsbed met dekens en kussens en al aan het verhuizen was, katten, honden en vooral de binnenkant van m'n oogleden.
27 uur later waren we er eindelijk.
La Beuna Onda te Matagalpa.
2 biertjes met ome Frans en tante Mayke en lekker naar bed!
Vandaag gaan we het huisje van Martha bezoeken. Een baby knuffelen en de omgeving wat verkennen. We blijven tot zaterdagochtend hier en er staan nog een aantal dingen op de planning, zoals een school bezoeken en de cacao plantage bezoeken.
-
19 Juli 2017 - 15:45
Lindsay:
Hóe lief dat Martha jullie is komen ophalen, dat is handen voeten communiceren geweest denk ik? Gezien jullie spaans net zo goed is als hullie engels :P
Leuk hoor, ben jaloers! Geef Martha maar een extra knuffel van mij. Veel plezier in Matagalpa. X -
19 Juli 2017 - 15:50
René:
Fijn dat deze lange reis toch best goed verlopen is. Superleuk dat jullie door Stinj en Martha zijn opgehaald.. ook lekker dat de ontvangst door Frans en Mayke dan weer met een pilsje wordt vervolgd... veel plezier de komende tijd. -
20 Juli 2017 - 15:42
Kim:
Fijn om te lezen dat jullie goed zijn aangekomen! Een lange reis, maar hopelijk zijn jullie weer een beetje bijgeslapen. Mijn Spaans gaat niet veel verder dan: una mesa para dos personas por favor. En natuurlijk cerveza :)! Meer heb je niet nodig .... haha! Veel plezier! xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
